Tę książkę można nazwać testamentem artysty i credo nauczyciela. Artysta malarz, współtwórca legendarnej grupy Wprost (1966–1986), erudyta i belfer z pasją, językiem zrozumiałym, plastycznym i pełnym humoru mówi w niej o sztuce i dydaktyce w relacji z życiem. Zdumiewa różnorodnością form wypowiedzi: od krótkiego szkicu, przez wykład – gawędę czy literacki esej ukazujący naturę artystycznego widzenia, aż po pełne głębokiego namysłu i pionierskich wizji programy nauczania. Choć wiele z rozważań dotyczy rysunku, który jest „uczciwością sztuki” (Ingres), książki nie należy bynajmniej traktować jako pomocy jedynie w nauce rysunku dla adeptów sztuki. Sensem kształcenia artystycznego według Zbyluta Grzywacza jest bowiem budzenie i rozwijanie postaw twórczych, wezwanie do samopoznania i podjęcia indywidualnego ryzyka w świecie sztuki. A nade wszystko wezwanie do wolności.